Lesvoorbereiding Monument der wachtende
De laatste opdracht voor beeldend onderwijs was een lesvoorbereiding maken van een van de lessen die door onze docent van beeldend is gegeven. Ik heb gekozen voor de les die ik het leukst vond en de opdracht die ik het beste gelukt vond: het monument der wachtende.
1. Onderwijsdoel
- Betekenis: De opdracht is om vanuit een stuk chamotteklei een man of vrouw te maken die aan het wachten is. Je mag hierbij gereedschap gebruiken zoals een spatel of een mesje en een beetje water. Als ik naar mijn stageklas kijk is de beginsituatie dat de kinderen al eens eerder met klei hebben gewerkt en dat ze dat erg leuk vonden om te doen. Ik denk dat de kinderen het erg leuk vinden om deze opdracht uit te voeren omdat ze er een geheel eigen draai aan kunnen geven. Het is ook een uitdaging voor de kinderen omdat ze duidelijk moeten maken dat het poppetje aan het wachten is.
-Vorm: De kinderen moeten aan de hand van een paar foto's van wachtende mensen, hun eigen wachtende poppetje kleien. Ze mogen hier geheel hun eigen draai aangeven en zelf weten welke beeldaspecten ze aan hun poppetje toevoegen. Het beeldaspect kleur zal hier niet in te zien zijn omdat we de poppetje niet gaan beschilderen. Ook zullen ze bij deze opdracht niet te maken krijgen met het beeldaspect schaduw.
-Materiaal/techniek: De materialen waar de kinderen mee gaan werken zijn een houten plaat met een stoffen doek eroverheen zodat de klei niet blijft vastplakken. Verder krijgen ze een stuk chamotteklei waar ze het poppetje uit moeten gaan duwen. Ze krijgen ook gereedschappen zoals een spatel, een ijsstokje en een satéprikker. Hiermee kunnen ze details maken en hun poppetje bewerken waar nodig is. Tenslotte krijgen ze nog een bakje water waarmee ze hun poppetje glad kunnen maken waardoor de kleine barstjes en scheurtjes in de klei verdwijnen. De techniek die de kinderen moeten toepassen voordat ze beginnen aan hun poppetje heet 'walsen'. Je duwt met de palmen van je hand de klei van je af, hierdoor gaat het lucht uit de klei en barst hij niet in de oven.
-Beschouwing: Ik projecteer wat plaatjes wat wachtende mensen op het bord en vraag de kinderen in welke situaties mensen vaak moeten wachten. Vervolgens bedenk ik samen met de kinderen hoe je aan iemand kunt zien dat diegene aan het wachten is. Natuurlijk vraag ik ook nog even welke ervaringen de kinderen hebben met wachten.
-Werkwijze: De kinderen hebben al enige ervaring met het gebruik van klei. Ze hebben nog geen technieken of beeldaspecten geleerd. Hierbij zal ik ze goed moeten begeleiden en het ze stap voor stap moeten aanleren. Verder hebben ze ook nog nooit een poppetje moeten kleien die iets uitstraalt of die iets aan het doen is, dus ook hierbij is begeleiding van mijn kant hard nodig.
-Onderzoek: Ik begin de les met wat plaatjes te laten zien van wachtende mensen. We bespreken klassikaal de kenmerken van wachtende mensen. Vervolgens leg ik de opdracht stap voor stap uit.Terwijl ik uitleg geef doe ik de opdracht voor. Ook leer in de kinderen de techniek 'walsen'. De uitdeelkinderen pakken voor hun groepje de materialen en ik deel de klei uit. Ik loop langs als de kinderen de opdracht uitvoeren. Ik help de kinderen die vragen hebben maar ik geef de andere kinderen ook tips. Als ik merk dat er een vraag door meerdere kinderen word gesteld, bespreek ik die vraag klassikaal.
2. Lesopbouw
Oriëntatie.
-Introductie: Aan het begin van mijn les zet ik het liedje 'We kijken en we wachten' uit de kinderserie Phineas & Ferb op. Dit sluit aan op de belevingswereld van de kinderen (groep 6) omdat veel kinderen van die leeftijd naar dit programma kijken. Ook sluit dit liedje aan bij het onderwerp van mijn les. Als het liedje is afgelopen vraag ik kinderen of zij wel eens hebben moeten wachten en waar ze dan moesten wachten.
-Informatie: Ik projecteer een aantal plaatjes van mensen die aan het wachten zijn op het bord. Ik bespreek de kenmerken van wachtende mensen met de kinderen. Vervolgens leg ik de opdracht uit en terwijl ik dat doe, doe ik de opdracht voor met een stuk klei. Ik leg uit dat het poppetje uit een stuk klei gemaakt word en ik leg de techniek 'walsen' uit. Ook leg ik uit hoe je met de gereedschappen de details en de emoties in je poppetje kunt maken. Tenslotte vertel je de kinderen dat als ze klaar zijn met hun poppetje ze er met een satéprikker een paar keer in moeten prikken van onder tot boven, zodat het poppetje niet ontploft in de oven. Als de materialen zijn uitgedeeld door de uitdeelkinderen, kunnen de kinderen aan het werk. Ik laat de plaatjes op het bord staan ter ondersteuning voor de kinderen en ik loop langs.
-Instructie: Je verteld de technieken en beeldaspecten die de kinderen kunnen gebruiken bij deze opdracht. Je legt uit hoe de gereedschappen gebruikt moeten worden. Tenslotte leg je uit hoelang de kinderen voor deze opdracht krijgen en hoe je wilt dat de materialen worden uitgedeeld en opgeruimd.
-Begeleiding: Na mijn uitleg laat ik de kinderen zelfstandig aan de slag gaan. Ik loop langs alle groepjes om te kijken of de opdracht voor iedereen duidelijk is. Als ik vaak dezelfde vraag hoor, laat ik de kinderen allemaal naar mij kijken en leg ik dit nog een keer uit. Ook geef ik tips aan de kinderen die niks vragen.
-Afronding: Ik sluit de les af door alle beeldjes op de instructietafel vooraan in de klas de zetten. Alle kinderen mogen om de tafel heen komen staan en ik vraag een altijd kinderen om een beeldje aan te wijzen dat ze mooi vinden (niet die van zichzelf) en ik vraag ook waarom ze dit mooi vinden.
2. Lesopbouw
Oriëntatie.
-Introductie: Aan het begin van mijn les zet ik het liedje 'We kijken en we wachten' uit de kinderserie Phineas & Ferb op. Dit sluit aan op de belevingswereld van de kinderen (groep 6) omdat veel kinderen van die leeftijd naar dit programma kijken. Ook sluit dit liedje aan bij het onderwerp van mijn les. Als het liedje is afgelopen vraag ik kinderen of zij wel eens hebben moeten wachten en waar ze dan moesten wachten.
-Informatie: Ik projecteer een aantal plaatjes van mensen die aan het wachten zijn op het bord. Ik bespreek de kenmerken van wachtende mensen met de kinderen. Vervolgens leg ik de opdracht uit en terwijl ik dat doe, doe ik de opdracht voor met een stuk klei. Ik leg uit dat het poppetje uit een stuk klei gemaakt word en ik leg de techniek 'walsen' uit. Ook leg ik uit hoe je met de gereedschappen de details en de emoties in je poppetje kunt maken. Tenslotte vertel je de kinderen dat als ze klaar zijn met hun poppetje ze er met een satéprikker een paar keer in moeten prikken van onder tot boven, zodat het poppetje niet ontploft in de oven. Als de materialen zijn uitgedeeld door de uitdeelkinderen, kunnen de kinderen aan het werk. Ik laat de plaatjes op het bord staan ter ondersteuning voor de kinderen en ik loop langs.
-Instructie: Je verteld de technieken en beeldaspecten die de kinderen kunnen gebruiken bij deze opdracht. Je legt uit hoe de gereedschappen gebruikt moeten worden. Tenslotte leg je uit hoelang de kinderen voor deze opdracht krijgen en hoe je wilt dat de materialen worden uitgedeeld en opgeruimd.
-Begeleiding: Na mijn uitleg laat ik de kinderen zelfstandig aan de slag gaan. Ik loop langs alle groepjes om te kijken of de opdracht voor iedereen duidelijk is. Als ik vaak dezelfde vraag hoor, laat ik de kinderen allemaal naar mij kijken en leg ik dit nog een keer uit. Ook geef ik tips aan de kinderen die niks vragen.
-Afronding: Ik sluit de les af door alle beeldjes op de instructietafel vooraan in de klas de zetten. Alle kinderen mogen om de tafel heen komen staan en ik vraag een altijd kinderen om een beeldje aan te wijzen dat ze mooi vinden (niet die van zichzelf) en ik vraag ook waarom ze dit mooi vinden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten